Το αιθέριο έλαιο του κρεμμυδιού λαμβάνεται από το Allium Cepa, ένα φυτό της οικογένειας Liliaceae . Γνωστός για τις πολλές ιδιότητές του, είναι αντισηπτικό και διουρητικό, είναι χρήσιμο για βήχα και κατακράτηση νερού. Ας μάθουμε καλύτερα.

Ιδιότητες και οφέλη από το αιθέριο έλαιο του κρεμμυδιού

Καταπραϋντικό για βήχα, χαλαρώνει τις φλεγμονώδεις βρογχικές καταστάσεις, βοηθά στην αποβολή των καταρράξεων.

Αντισηπτικό, αντιμυκητιακό, έχει αντιμικροβιακά και απολυμαντικά χαρακτηριστικά.

Διουρητικό, διεγείρει την εξάλειψη της στασιμότητας που προκαλείται από την κατακράτηση νερού και ασκεί μια υποτασική δράση

Περιγραφή της εγκατάστασης

Ετήσιο ή διετές φυτικό φυτό, που χαρακτηρίζεται από κοίλα κυλινδρικά φύλλα και σαρκώδη βολβό, προέρχεται από τη Μέση Ανατολή, αλλά καλλιεργείται σε όλο τον κόσμο. Το αιθέριο έλαιο παράγεται κυρίως στη Γαλλία, τη Γερμανία και την Αίγυπτο.

Το αιθέριο έλαιο κρεμμυδιού ανάμεσα στα φάρμακα κατά της κατακράτησης νερού

Μέρος που χρησιμοποιήθηκε

βολβός

Μέθοδος εξαγωγής

Απόσταξη ρεύματος ατμού

Σημειώστε το αιθέριο έλαιο του κρεμμυδιού

Καρδιά σημείωση: ισχυρό, δυσάρεστο άρωμα που προκαλεί δάκρυα

Χρήση και πρακτικές συμβουλές για το αιθέριο έλαιο Cipolla

Σε περίπτωση βήχα : 3 σταγόνες αιθέριου ελαίου σε μια ζελατινώδη κάψουλα που πρέπει να ληφθούν μετά τα γεύματα

Στην περίπτωση της κυτταρίτιδας : 1 σταγόνα αιθέριο έλαιο κρεμμυδιού σε ένα τσάι βοτάνων για να πιείτε το πρωί με άδειο στομάχι. Για τοπική χρήση: σε μια κουταλιά λάδι σουσάμι 2-3 σταγόνες αιθέριο έλαιο κρεμμυδιού στο οποίο να βουτιά ένα κομμάτι βαμβάκι για να εφαρμόσει κάτω από το πέλμα του ποδιού για μια ολόκληρη νύχτα. Θα εκφράσει μια αποτελεσματική διουρητική δράση.

Ανακαλύψτε επίσης τις ιδιότητες του ομοιοπαθητικού φαρμάκου Allium Cepa

Αντενδείξεις του αιθέριου ελαίου του κρεμμυδιού

Μην το χρησιμοποιείτε κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Λόγω της έντονης δυσάρεστης οσμής είναι πάντα σκόπιμο να αραιωθεί και να μην το χρησιμοποιήσετε σε αρωματοθεραπεία.

Ιστορικό περίγραμμα

Το κρεμμύδι καλλιεργείται πάντα από την αρχαιότητα με το άλλο σκόρδο και για τους Έλληνες αποτελούσε ένα αποτελεσματικό φάρμακο. Εισήχθη στις χώρες της λεκάνης της Μεσογείου από τον Ασσύριο-Βαβυλωνιανό, και στην Ιταλία υπάρχουν πολλές ποικιλίες. Το Plinio και το Discoride το αναφέρουν για τις διουρητικές ιδιότητές του, οι Άραβες το χρησιμοποίησαν ως αφροδισιακό και η Σχολή του Salerno εξύνησε τη χρήση της για να εξουδετερώσει την αλωπεκία.