Τι είναι η οικοψυχολογία;
Όπως υποδηλώνει το όνομα, η οικοψυχολογία γεννάται από τη συνάντηση μεταξύ οικολογίας και ψυχολογίας. είναι επομένως μια πειθαρχία που ασχολείται ταυτόχρονα με τον κόσμο και το άτομο, με στόχο να ευνοήσει μια πιο αρμονική αμοιβαιότητα μεταξύ ανθρώπου και περιβάλλοντος . Η Εκοψυχολογία παρατηρεί πως η ανάγκη βαθύτερης επαφής με τον εαυτό της είναι στενά συνδεδεμένη με την ανάγκη προσέγγισης της φύσης πιο αυθεντικά. Αυτή η πειθαρχία μας καλεί να σεβόμαστε την ψυχή μας όσο και το περιβάλλον. να εστιάσετε στην προσωπική σας ευεξία χωρίς να ξεχνάτε τη σχέση με τα πάντα γύρω σας. δηλαδή με το οικογενειακό, κοινωνικό, ανθρωπιστικό και φυσικό πλαίσιο στο οποίο ανήκει ο άνθρωπος.
Η Εκοψυχολογία προσπαθεί να απαντήσει στα πιο σημαντικά ερωτήματα που η ανθρωπότητα ανέκαθεν ρωτούσε: ποιος είμαστε και ποιος είναι ο βαθύς δεσμός που μας συνδέει με άλλους ή με τη Γη που μας φιλοξενεί; Ποιος είναι ο σκοπός της ύπαρξης; Ποια είναι η θέση μας στον κόσμο; Σε μια προσπάθεια να βρούμε μια απάντηση σε αυτές τις πολύπλοκες ερωτήσεις προτείνεται να αλλάξουμε σε συλλογικό επίπεδο την ιδέα του ανθρώπου ως μοναδικού κύριου της γης και να την μετατρέψουμε σε μια ιδέα του ανθρώπου ως ενεργού και συμμετέχοντος μέλους της ζωής του κόσμου, χωρίς κυρίους, έναν κόσμο με περισσότερη συνεργασία.
Σε ποιον απευθύνεται η οικοψυχολογία;
Η οικοψυχολογία γεννήθηκε στον θεραπευτικό τομέα και ως εκ τούτου απευθύνεται κυρίως σε ψυχολόγους και ψυχοθεραπευτές, αλλά διευρύνεται όλο και περισσότερο προσπαθώντας να εμπλέκονται και άλλοι επαγγελματίες, όπως εκπαιδευτικοί, εκπαιδευτικοί, περιβαλλοντικοί εκπαιδευτικοί και όσοι ασχολούνται επαγγελματικά με την ανάπτυξη προσωπικό ή φύση.
Στην πραγματικότητα, αυτή η πειθαρχία προσπαθεί να απευθύνεται ολοένα και πιο άμεσα σε όλους όσους θέλουν να ξεκινήσουν μια πορεία προς μια βαθιά οικολογική συνειδητοποίηση και να ενισχύσουν τη γνώση τους.
Στην ουσία, στο σχολείο της οικοψυχολογίας, μαθαίνουμε να συσχετίζουμε με πιο αυθεντικό τρόπο με τους άλλους και με τη φύση, καθώς και να διαχειριζόμαστε καλύτερα τους δικούς μας πόρους: προσωπικούς πόρους και εκείνους της Γης που μας φιλοξενούν.
