Ξεκινώντας ήδη από την παιδική μας ηλικία, όλοι βιώσαμε τραυματικές και βαριές καταστάσεις όπου υπονομεύθηκε η ακεραιότητά μας. Όλοι κάποτε αισθανόμασταν την αίσθηση ότι είμαστε κολλημένοι χωρίς μια πραγματική επιλογή. Έπρεπε να κλείσουμε τα μάτια μας και να ηρεμήσουμε. Αυτό που λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν είναι ότι όταν αποτυγχάνουμε να αντιμετωπίσουμε θετικά μια οδυνηρή και δυσάρεστη εμπειρία, ενεργοποιούμε έναν ασυνείδητο αμυντικό μηχανισμό που τον απομονώνει και την κρυσταλλώνει στο σώμα μας. Με την πάροδο του χρόνου, άλλοι συγκεντρώνουν και δημιουργούν αυτό που ονομάζουμε κόμβους ή ενεργειακά μπλοκ που πηγαίνουν να κρύβονται σε οριοθετημένες περιοχές του σώματος, όπως όργανα ή αρθρώσεις. Εδώ, για παράδειγμα, ο φόβος του θυμού και της θλίψης περιορίζει τη ζωτική ροή στην ασθένεια.

Ευτυχώς, αυτοί οι βράχοι αποσαθρώνονται όταν ένα άτομο αντιλαμβάνεται την επίδραση που έχουν οι πεποιθήσεις και τα ψυχικά του πρότυπα στην υγεία και την ευημερία του. Στη συνέχεια, ένα νέο μονοπάτι αρχίζει να εξισορροπεί τη συναισθηματική, συναισθηματική, σωματική και διανοητική σφαίρα.

Ένας βιοενεργητικός χειριστής είναι σε θέση να επιταχύνει αυτή τη διαδικασία. Η δυτική ιατρική εξακολουθεί να έχει πολλές δυσκολίες στην αναγνώριση και αποκάλυψη αυτών των διαταραχών. Σε ορισμένες χώρες όπως η Αμερική, η Μεγάλη Βρετανία και η Ελβετία, οι φορείς βιοενέργειας συνεργάζονται ήδη στα νοσοκομεία.

Μετά από μια συνεδρία, ανάλογα με την ποσότητα και τη σοβαρότητα της ασθένειας που έχει υποβιβάσει το άτομο, μπορεί να αντιμετωπίσει μια περίοδο σωματικής και συναισθηματικής δυσφορίας που μπορεί να διαρκέσει για μέρες. Τα συμπτώματα πυρετού για παράδειγμα, αλλά και το κλάμα, ο υπερβολικός θυμός και τα παράξενα όνειρα μπορεί να εμφανιστούν ... Είναι η απόδειξη ότι τα πράγματα κινούνται και ότι το άτομο μεταβολίζει τα φαντάσματα του παρελθόντος, κάνοντας χώρο για το παρόν.

Τελικά, η ζωτική ενέργεια που θα επανέλθει σε κίνηση θα ενισχύσει όχι μόνο την υγεία, αλλά θα καλλιεργήσει και τη δημιουργικότητα, τη χαρά της ζωής και την αυτοεκτίμηση.